Kutu İçinde Anı

Yekta Kopan'ın Fil Uçuşu adını verdiği bloğu takip ediyorum bir süredir. Bu sabah istasyonda beklerken anı üzerine bir yazısını okudum. Sizin anı kutunuz var mı diye soruyordu yazısının sonunda. Okurken farkettim ki aslında benim var. Fiziksel olarak olmasa da anılarımın birikimi birçok irili ufaklı şey var. Kimi zaman bir müzik parçası, kimi zaman üzerine not alınmış ufak bir kağıt parçası ya da önünden geçerken anılarımı tetikleyen bir yer. Bazılarını zaman içinde kaybediyorum, bazılarını tekrar buluyorum, bazıları ise her zaman eşlik ediyorlar bana... Ama onları hiçbir zaman bir kutuya hapsedemedim, hapsetmedim. Onlar zaman ve mekana bağımlı olmalılar kanımca. Zaten insanı bütün yapanlardan biri de anıları değil midir ?
Yekta Kopan'ın ilgili yazısı ve sitesi için tıklayın.